حجت‌الاسلام مسیح مهاجری می‌گوید: «اصلاً تسخیر لانه جاسوسی حركت علیه آمریكا بود ولی در واقع این یک حركت علیه دولت موقت هم بود. علتش هم این بود كه دولت موقت دلش می‌خواست با آمریکا رابطه خوبی داشته باشد و این واقعه بعد از ملاقات آقای بازرگان و همراهانش در الجزایر با برژینسكی مشاور امنیتی كارتر صورت گرفت.»
پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ روز 13 آبان 1358 خبر تسخیر لانه جاسوسی آمریکا توسط گروهی از دانشجویان، به سرعت فضای رسانه‌های داخلی و خارجی را درنوردید. دانشجویان پیرو خط امام با تسخیر سفارت امریکا فصل جدیدی در مواجهه انقلاب اسلامی با قدرت‌های جهانی آغاز کردند. در این میان گروه‌ها و شخصیت‌های داخلی نیز مواضع مختلفی درباره این حرکت دانشجویی گرفتند.
حجت‌الاسلام مسیح مهاجری از اعضای وقت شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی در خاطرات خود که در گنجینه تاریخ شفاهی مرکز اسناد انقلاب اسلامی ثبت و ضبط شده است درباره اولین موضع‌گیری‌ها در حمایت از تسخیر لانه جاسوسی می‌گوید: اصل تسخیر لانه جاسوسی برای اكثر مسئولین كشور و رهبران انقلاب و از جمله برای رهبران حزب جمهوری اسلامی یك اقدام غافلگیركننده بود. یعنی اینطور نبود كه مسئولین بنشینند برنامه‌ریزی كنند و یك عده جوان را بفرستند بگویند شما بروید سفارت آمریكا را تسخیر كنید؛ بلكه این یك اقدام خودجوش دانشجویی بود. اقدام دولتی هم كه قطعاً نبود، چون دولت [موقت] آن زمان اصلاً مخالف این کار بود. اقدام حزبی هم نبود بنابراین حزب جمهوری اسلامی‌هم هیچ دخالتی در این كار نداشت و اطلاع هم نداشت.
واکنش حزب جمهوری به تسخیر سفارت آمریکا/ اولین‌بار چه کسی از اقدام دانشجویان پیرو خط امام حمایت کرد؟/ تسخیر لانه؛ اقدامی علیه امریکا و جریان سازش
***حمایت شهید بهشتی از اقدام دانشجویان پیرو خط امام***
مسیح مهاجری درباره واکنش شهید بهشتی به تسخیر لانه جاسوسی می‌گوید: به مجرد اینكه این اتفاق افتاد حزب جمهوری اسلامی از دو طریق موضع گرفت و موضعش هم حمایتی بود. یكی سخنان شهید مظلوم آیت‌الله بهشتی در مجلس خبرگان قانون اساسی بود. چون آن روزها مجلس خبرگان قانون اساسی تشكیل می‌شد و ایشان مدیریت مجلس را به عهده داشت و معمولاً هم یك واقعه‌ای پیش می‌آمد سخنرانی می‌كردند. تسخیر لانه نزدیک ظهر اتفاق افتاد و در جلسه بعد از ظهر آقای بهشتی سخنرانی كردند یعنی در فاصله خیلی كوتاه موضع گرفتند. در اولین فرصت ممكن و اولین شخصیتی هم كه از انقلابیون موضعگیری کرده و از تسخیر لانه جاسوسی توسط دانشجوهای پیرو خط امام حمایت كردند آقای بهشتی بودند.
آقای بهشتی درواقع از دو جایگاه این موضع را عنوان کردند. یكی همان عنوان مدیر مجلس خبرگان قانون اساسی و یكی هم دبیركل حزب جمهوری اسلامی. بنابراین، این موضعگیری آقای بهشتی هم موضعگیری حزب جمهوری اسلامی و هم موضعگیری مجلس خبرگان قانون اساسی بود. البته جنبه دیگر آقای بهشتی به عنوان یك چهره سرشناس انقلابی از یاران امام هم بطور طبیعی به حساب می‌آمد.
***واکنش حزب جمهوری به تسخیر لانه جاسوسی***
حجت‌الاسلام مهاجری در بخشی دیگر از خاطراتش، با اشاره به موضع حزب جمهوری در این رابطه می‌گوید: نكته دیگر در این زمینه اینكه هم حزب جمهوری اسلامی موضعگیری كرد، بیانیه داد، حمایت كرد و هم روزنامه جمهوری اسلامی كه ارگان حزب جمهوری اسلامی بود با درشت كردن سخنرانی آقای بهشتی و خبر تسخیر لانه جاسوسی و مقالاتی كه آن روزها در روزنامه چاپ می‌شد موضع حمایت‌گرانه گرفت. روزنامه جمهوری اسلامی هم این موضعگیری را ادامه داد یعنی مرتب در تمام مدتی كه ماجرای لانه جاسوسی مطرح بود هم عكس‌هایش در صفحه اول چاپ می‌شد و هم تیترهای قوی در حمایت از تسخیر لانه داشت.
واکنش حزب جمهوری به تسخیر سفارت آمریکا/ اولین‌بار چه کسی از اقدام دانشجویان پیرو خط امام حمایت کرد؟/ تسخیر لانه؛ اقدامی علیه امریکا و جریان سازش
***تسخیر لانه؛ اقدامی علیه امریکا و جریان سازش با امریکا***
حجت‌الاسلام مسیح مهاجری ادامه می‌دهد: اصلاً تسخیر لانه جاسوسی حركت علیه آمریكا بود ولی در واقع این یک حركت علیه دولت موقت هم بود. علتش هم این بود كه دولت موقت دلش می‌خواست با آمریکا رابطه خوبی داشته باشد و این واقعه بعد از ملاقات آقای بازرگان و همراهانش در الجزایر با برژینسكی مشاور امنیتی كارتر صورت گرفت. آن ملاقات از نظر انقلابیون در ایران ملاقات درستی نبود. كار خلافی بود. چون امام مرتب علیه آمریكا موضع می‌گرفتند، دولت موقت باید پیرو امام می‌بود و كاری نمی‌كرد كه خلاف مواضع امام باشد و در جامعه این ابهام را بوجود آورد كه چطور است كه انقلاب علیه امریكاست، مواضع امام علیه امریكاست ولی دولت موقت دارد با امریكا مذاكره می‌كند و این هیچ جای توجیه نداشت و لذا همان زمان حزب جمهوری اسلامی علیه این حرکت دولت موقت موضعگیری كرد. حركت [تسخیر] لانه جاسوسی هم یك اقدام علیه آمریكا بود و هم علیه كسانی كه با آمریكا می‌خواستند سازش كنند.
